Als iemand elfaz-ul kufr gebruikt zonder de intentie de Islam te beledigen of omdat men er niet in gelooft (bv. gewenning van de mond), is het nog altijd een grote zonde, maar verlaat men de Islam niet; hierdoor heeft het geen effect op het huwelijk. De reden is dat men niet de Islam of de waarden ervan als doel heeft. Het is echter wel nodig dat deze persoon om vergiffenis behoort te vragen en daadwerkelijk moet trachten niet meer in deze zondes te vervallen.

Wanneer een persoon intentioneel de fundamenten van de Islam ontkent of ermee spot, is dit wel een reden tot het verlaten van de Islam. Wanneer men bv. vloekt naar Allah, de profeten en andere heilige waarden, het gebed en het vasten ontkent, dan verlaat hij wel de Islam. Volgens de Hanefi-leerschool is het zo dat als één van de twee de Islam verlaat, het huwelijk ook tot een einde komt. Al vraagt men om vergiffenis, men behoort eerst islamitisch nog eens nikah te verrichten.

Volgens de Shafii-leerschool geldt dat als iemand de Islam verlaat en om vergiffenis vraagt en binnen de iddet-periode wederkeert tot de Islam, hoeft hij geen nieuwe nikah te verrichten voor hij met zijn vorige partner mag trouwen; hij kan dus het huwelijk doorzetten met zijn huidige partner.^[1]